Pętla z Karpacza do Kotła Łomniczki
Długość trasy: 11,09 km
Czas przejścia: 3h 44m
Trudność: Wymagająca
Zapraszamy na spacer doliną potoku Łomniczka. To idealna trasa kiedy wysoko w górach wieje, pada lub chmury schodzą tak nisko, że nie ma szans na piękne widoki. Wędrowcom towarzyszy tu szum drzew i potoków, śpiew ptaków. Kto wsłucha się uważniej, może usłyszeć również stukanie młotków Walonów, a na śródleśnych polanach zobaczyć cienie laborantów, szukających ziół do leczniczych nalewek.
Karpacz Biały Jar – Kasa KPN – Schronisko „Nad Łomniczką” – Kocioł Łomniczki – Betonowy Most – Centrum Informacji KPN – Karpacz Biały Jar
Plan wycieczki
- Wędrówkę rozpoczynamy na przystanku Komunikacji Karkonoskiej „Karpacz – Biały Jar” i podążając za znakami czerwonego szlaku ul. Olimpijską dochodzimy do kasy KPN.
- Kontynuujemy wędrówkę czerwonym szlakiem , mijamy schronisko „Nad Łomniczką” i dochodzimy do dna kotła polodowcowego Łomniczki.
- Wracamy do schroniska i żółtym szlakiem schodzimy do Betonowego Mostu, a stamtąd ścieżką przyrodniczą „Dolina Wilczego Potoku” (dawny żółty szlak), docieramy do Centrum Informacji KPN.
- Następnie idąc zielonym szlakiem na zachód docieramy do Białego Jaru skąd rozpoczynaliśmy wędrówkę.
Atrakcje i walory krajobrazowe
- Skocznia „Orlinek” – w Karpaczu pierwsze skocznie narciarskie budowano już na przełomie XIX I XX w. Na Orlinku pierwsza drewniana skocznia stanęła w 1912 r., po II wojnie rozpoczęto prace budowlane nad nową skocznią, pod kierunkiem Stanisława Marusarza. Budowana według jego wskazówek skocznia powstała bez żadnych planów i dokumentacji technicznej. Sportowiec ujawnił kiedyś, że skocznia powstała: „...z głowy i doświadczeń zdobytych na skoczniach całego świata”. Niestety nie oparła się ona silnym karkonoskim wiatrom, więc w 1979 r. otwarto nową skocznię, ze stalową konstrukcją. Obecnie skocznia pełni również funkcję punktu widokowego.
- Schronisko „Nad Łomniczką” – kiedy w 1884 r. na wniosek właścicieli tutejszych terenów, rodziny Schaffgotsch, wyznaczono trasę prowadzącą w kierunku Śnieżki, powstał również szałas z funkcją gospody, gdzie coraz liczniejsi piechurzy mogli odpocząć i posilić się. Stopniowo rozbudowywany przyjął w końcu nazwę Melzergrundbaude. Rozebrano go w 1943 r. Dzisiejszy budynek powstał w 1905 r., jego właścicielem był August Vogt, który zasłynął wśród turystów grą na cytrze. Do 2019 r. schronisko słynęło na całą Polskę z serwowanych tu naleśników z jagodami i niepowtarzalnego klimatu (w schronisku nie było prądu, światła dostarczały świece, a jedyną łączność ze światem zapewniało radio na batarie), niestety PTTK, właściciel budynku, zdecydowało się je zamknąć i rozpisać konkurs na projekt hotelu górskiego.
- Kocioł Łomniczki – największy i najgłębszy (300 m) z karkonoskich kotłów polodowcowych. Jego zboczem biegnie czerwony szlak w kierunku Śnieżki, który zimą jest zamykany ze względu na zagrożenie lawinowe. Mniej więcej w połowie jego wysokości znajduje się symboliczny Cmentarz Ofiar Gór. Postawiono tam 130-kilogramowy krzyż oraz tablicę z napisem “żyli w górach - w górach pozostali”. Miejsce ma niesamowitą atmosferę, szczególnie kiedy w kotle snują się jesienne mgły, a obok szumią 150-metrowe kaskady potoku Łomniczka.
- Dolina Łomniczki – dnem wciętej między zbocza Śnieżki, Małej Kopy i Czarnego Grzbietu doliny płynie potok, który wypływa z tzw. Złotych Źródeł na Równi pod Śnieżką. W średniowieczu w tym miejscu stały szałasy Walonów, którzy poszukiwali tu złota i drogocennych kamieni, do dziś można znaleźć w wodzie potoku mikrodrobinki złotego kruszcu.
- Betonowy Most – wybudowany w 1912 r. jako jedna z pierwszych tego typu inwestycji, wykonana w technologii żelbetonowej, jedyna zachowana do dziś na tych terenach. Robi niesamowite wrażenie, kiedy patrzy się na nią z dołu, ze ścieżki – wyłania się zza drzew jak relikt przeszłości. W ostatnich latach został wyremontowany i ponownie udostępniony dla ruchu turystycznego, od 5 stycznia 2022 r. nosi imię Jacka Włodygi - starosty jeleniogórskiego, działacza sportowego, konstruktora skoczni narciarskiej.
- Ścieżka przyrodnicza „Dolina Wilczego Potoku” – wytyczona w dzielnicy Karpacza – Wilczej Porębie. Ma długość 3,6 km. Na ścieżce ustawiono 8 tablic informacyjnych, tematyką obejmujących m.in. faunę, botanikę, geomorfologię czy ornitologię.
- Centrum Informacji KPN – „must see” Karpacza. Centrum mieści się w jednym z niewielu zachowanych domów o typowo karkonoskiej architekturze. W jego otoczeniu utworzono ogród ziół i krzewów karkonoskich z ponad 100 gatunkami roślin leczniczych, wykorzystywanych dawniej przez laborantów - cechu zielarzy-aptekarzy, działających dawniej w Karpaczu i okolicach, produkujących leki z karkonoskich ziół. Z pamiątkami po nich możemy zapoznać się w Domu Laboranta, a w głównym budynku czekają panoramy 3D, mapa geologiczna wschodnich Karkonoszy wykonana w formie kamiennej mozaiki, model dotykowy Karkonoszy wschodnich oraz kolekcja minerałów.
Warianty i modyfikacje
- Jeżeli zdecydujemy się na realizację trasy w odwrotnym kierunku niż sugerowany, musimy wziąć pod uwagę dosyć strome podejście żółtym szlakiem od Betonowego Mostu do schroniska.
- Od Betonowego Mostu do Centrum Informacji KPN możemy dojść również Drogą Urszuli, wtedy idąc na zachód dochodzimy do skrzyżowania z zielonym szlakiem, skręcamy w prawo i po pięciuset metrach dochodzimy do celu.
- Czerwony szlak (odcinek do zamkniętego schroniska) nadaje się również dla turystów z dziećmi w wózkach, od schroniska wracamy wtedy do Karpacza tą samą trasą, którą przyszliśmy.
- Możemy kontynuować wędrówkę czerwonym szlakiem aż do schroniska „Śląski Dom” (bardzo strome podejście) i dalej na szczyt Śnieżki.
Wskazówki praktyczne
- Do Karpacza możemy dojechać autobusami Komunikacji Karkonoskiej z Jeleniej Góry (linie 100 i 104) i Szklarskiej Poręby (linia 106 – czasowa, rozkład jazdy najlepiej sprawdzić na stronie internetowej KK przed wyjazdem). Kursują również busy prywatnych przewoźników.
- Przy przystanku „Biały Jar” znajdują się liczne płatne parkingi samochodowe.
- Z usług gastronomicznych możemy skorzystać w Karpaczu, blisko przystanku znajduje się wiele punktów gastronomicznych, w tym „Jagodowy Zakątek” – bistro odmieniające w menu jagody przez wszystkie przypadki, otwarte przez cały rok.
- Bilet do Karkonoskiego Parku Narodowego możemy kupić przez internet lub w kasie przy wejściu do parku. Kontrole biletów na szlakach są częste.
- Szlak czerwony biegnie na początku chodnikiem, a później drogą szutrową. Szlak żółty to wyremontowany niedawno szlak górski, prowadzi po ułożonych na ścieżce granitowych głazach. Droga Urszuli to droga gruntowa, zielony szlak to po części leśna ścieżka, po części boczna asfaltowa droga.
- Przy czerwonym szlaku oraz Betonowym Moście znajdują się wiaty piknikowe.
- Ścieżkę dydaktyczną można przejść również rozwiązując quest, co niewątpliwie uatrakcyjni wędrówkę. Quest można pobrać ze strony questy.org.pl. Ze strony Karkonoskiego Parku Narodowego można wydrukować przewodnik po ścieżce.
- Schronisko „Nad Łomniczką” jest na chwilę obecną zamknięte. Dobrze jest zaopatrzyć się w napoje i coś do jedzenia przed wyruszeniem na szlak.
Tak
Tak
11.09 km
484.88 m
542.00 m
542.00 m
15/30 (wymagająca)
(współczynnik obliczony automatycznie, funkcjonalność eksperymentalna)
(współczynnik obliczony automatycznie, funkcjonalność eksperymentalna)
3h 44m
(dla tempa marszu 4 km/h)
(dla tempa marszu 4 km/h)
Mapa
(profil wysokości oglądany na małych ekranach może sprawiać wrażenie, że trasa jest bardziej stroma niż w rzeczywistości jest)
Zaloguj się, aby pobrać plik GPX