Spacerem wokół Słociny

Plan wycieczki

1. Wycieczkę rozpoczynamy na przystanku autobusowym Słocińska pętla.
2. Kilkanaście metrów dalej, przy znaku oznaczającym koniec Rzeszowa, skręcamy w prawo w drogę polną.
3. Po przejściu około 1 km docieramy do granicy lasu, teren staje się coraz bardziej pagórkowaty.
4. Po przejściu ok. 3,5 km pojawiają się oznaczenia szlaku czerwonego , którym będziemy podążać do końca wędrówki.
5. Mijamy przysiółek Słocina-Budy, dochodzimy do ulicy św. Marcina, z której skręcamy w prawo w polną drogę.
6. Kierujemy się w stronę widocznego w oddali ceglanego kościoła św. Rocha, przy którym kończymy spacer.

Atrakcje i walory krajobrazowe

1. Słocina to najdalej na wschód wysunięta dzielnica Rzeszowa. Dawniej wieś, włączana stopniowo do miasta od 1951r., a całkowicie w roku 2006.
2. Trasa prowadzi przez piękny podmiejski las (miejscami trochę dziki) oraz kilka niewysokich pagórków.
3. Ze Słociny możemy podziwiać panoramę części Rzeszowa.
4. Szlak czerwony, którym będziemy wędrować, nosi imię pułkownika Leopolda Lisa - Kuli, bohatera walk niepodległościowych.
5. Przy czerwonym szlaku napotkamy pozostałości dawnego cmentarza cholerycznego wsi Słocina z 1849 roku.
6. Wycieczkę kończymy przy neogotyckim, ceglano-kamiennym kościele św. Rocha z 1916 roku.

Warianty i modyfikacje

1. Wycieczkę możemy skrócić, wracając do centrum Rzeszowa z przystanków św. Rocha lasek pętla 11 lub św. Rocha kapliczka 07.

Wskazówki praktyczne

1. Na miejsce startu wycieczki możemy dojechać autobusem miejskim linii 6 lub 46 (z przystanku Piłsudskiego Urząd Wojewódzki 03, niedaleko okrągłej kładki dla pieszych). Jedziemy do końca trasy (Słocińska pętla).
2. Nieopodal kościoła św. Rocha znajduje się przystanek autobusowy (Paderewskiego kościół 05), skąd możemy dojechać do centrum miasta autobusami nr 6, 14, 16, 36, 46, 49.
3. Do Rzeszowa można dojechać autobusem lub pociągiem, dworce znajdują się kilkaset metrów od przystanku, skąd można dojechać na początek trasy i potem wrócić w to samo miejsce.
4. Jeżeli ktoś woli przyjechać samochodem, można pozostawić go na parkingu pod ogrodami bernardyńskimi, gdzie zawsze jest miejsce, przy samym przystanku skąd wyruszamy w trasę (opłata 2 zł/godz, w całym centrum miasta są tylko parkingi płatne).
5. Nawierzchnia na trasie to w większości polne i leśne drogi, zadbajmy więc o odpowiednie obuwie. Czeka nas również dość strome przejście przez mały wąwóz (trzeba uważać przy wielkim drzewie, gdyż deszcze wymyły część ścieżki i są dziury).
6. Prowiant należy mieć swój, po drodze nie ma sklepów, dopiero pod koniec trasy jest sklep, kebab (przy szkole), cukiernia i pierogarnia (naprzeciw kościoła).