Pętla z Rościszowa przez Kroacką Studzienkę, Glinno i Przełęcz Walimską

Plan wycieczki

1. Wycieczkę rozpoczynamy na parkingu przy Filii Miejskiej Biblioteki Publicznej – Centrum Kultury w Rościszowie, skąd zielonym szlakiem , w górę wsi maszerujemy w kierunku Podolina.
2. Po około półtoragodzinnym marszu zielonym szlakiem dochodzimy do Rozdroża pod Kokotem, gdzie kontynuujemy wycieczkę czerwonym szlakiem do punktu Nad Kroacką Studzienką. Stąd żółtym szlakiem , po około 5 minutach dochodzimy do Kroackiej Studzienki.
3. Następnie wracamy do punktu Nad Kroacką Studzienką i żółtym szlakiem skręcając w prawo, kierujemy się w stronę wsi Glinno.
4. Po 1,5 km dochodzimy do Glinna i nie zmieniając szlaku, czyli dalej żółtym , idziemy dochodząc do Rozwidlenia nad Glinnem, gdzie zmieniamy szlak na niebieski , którym dochodzimy do Przełęczy Walimskiej.
5. Z Przełęczy Walimskiej, początkowo asfaltem, potem leśną ścieżką, szlakami zielonym / czarnym (biegną razem) osiągamy Rozdroże nad Modlęcinem, które jest węzłem 3 szlaków. Tutaj dalszą wędrówkę obieramy szlakiem czerwonym w kierunku Polany Potoczkowej i dalej do miejscowości Lasocin.
6. Przy Rozdrożu nad Lasocinem zmieniamy szlak na zielony , który doprowadzi nas do parkingu przy Filii Miejskiej Biblioteki Publicznej – Centrum Kultury w Rościszowie, gdzie kończy się nasza trasa.

Atrakcje i walory krajobrazowe

1. Zaczynając wycieczkę we wsi Rościszów, maszerując zielonym szlakiem w górę miejscowości, po lewej stronie mijamy pałac z XVIII wieku o wyglądzie barokowo – klasycystycznym. W latach 70-tych pałac zaadaptowano na ośrodek wypoczynkowy, który nosił nazwę „Kasztel”. Obecnie niedziałający i zaniedbany. Wyżej, już w kierunku Podolina, dotrzemy do Kościoła pw. św. Bartłomieja, który jest jednonawową świątynią z niewyodrębnionym w bryle prezbiterium, a wejście do obiektu prowadzi przez dużą XIX - wieczną kruchtę i wieżę na osi kościoła.
2. Po zejściu z asfaltu na kamienistą drogę pnącą się w górę przez las, bardzo szybko osiągamy spore przewyższenie i po chwili podziwiamy pierwszą sowiogórską panoramę (w tle miasto Świdnica).
3. Na czerwonym szlaku, po ok. 10 – 15 min. od Rozdroża pod Kokotem mijamy pomnik – kamienną piramidę poświęconą nadburmistrzowi Świdnicy, Rudolfowi Thiele. Oryginalnie na pomniku umieszczona była tablica z piaskowca, która w latach 90-tych została skradziona, potem odzyskana, a obecnie znajduje się w siedzibie Nadleśnictwa w Świdnicy.
4. Kroacka Studzienka (Chorwacka Studzienka) – źródło w północno – zachodniej części Gór Sowich. Upamiętnia miejsce, w którym wycofujące się oddziały chorwackie generała Brentano, będące sprzymierzone z wojskami austriackimi po bitwie pod Burkatowem i Lutomią podczas wojny siedmioletniej, poiły swoje konie. Oprócz pomnika i małego zbiornika z wodą, znajduje się tutaj także wiata z ławkami oraz miejsce na ognisko.
5. Po dojściu do miejscowości Glinno na uwagę zasługuje znajdująca się w centrum, tuż przy kościele, Karczma „Bełty” - najstarszy i największy budynek mieszkalny we wsi, wpisany do rejestru zabytków. Pierwotnie była to tzw. Karczma Sądowa i zarazem dwór sołtysi.
6. Na Przełęczy Walimskiej przy parkingu znajdują się pozostałości fundamentów wybudowanego pod koniec XIX w. schroniska turystycznego Sieben Kurfürsten (siedmiu elektorów - nazwa pochodząca od rosnących w pobliżu siedmiu świerków).
7. Po osiągnięciu Rozdroża nad Modlęcinem, czerwonym / czarnym szlakiem (biegną razem), schodzimy lekko w dół i docieramy do pozostałości po chacie turystycznej „Bacówka”, obok której znajduje się zdewastowana kasa biletowa nieistniejącego wyciągu narciarskiego na Wielką Sowę (trasa zamknięta w 2011 roku) oraz po przeciwnej stronie sztuczny zbiornik wodny służący niegdyś do naśnieżania stoku.
8. Muflony to charakterystyczne zwierzęta dla Gór Sowich – przedstawiciele górskich, dzikich owiec, od których wywodzi się owca domowa, a które pochodzą z Korsyki i Sardynii. W Góry Sowie  trafiły dzięki hrabiemu von Seidlitz - Sandretzky w 1902 roku i doskonale przystosowały się do górskich warunków. Sowiogórskie muflony tworzą aktualnie największą populację tego gatunku w Polsce (ponad 600 osobników).
9. Ostatni etap wycieczki prowadzi przez tereny Parku Krajobrazowego „Gór Sowich”, i mimo że Park nie posiada wybitnych walorów przyrodniczych, to utworzono go głównie ze względu na wysokie walory krajoznawcze i krajobrazowe.

Warianty i modyfikacje

1. Po dojściu do Rozdroża pod Kokotem możemy wrócić szlakiem czerwonym / zielonym (biegną razem) do Rozdroża nad Modlęcinem i dalej szlakiem czerwonym zejść przez Lasocin do Rościszowa, gdzie na parkingu przy Filii Miejskiej Biblioteki Publicznej – Centrum Kultury w Rościszowie kończymy wycieczkę.
2. Po dojściu do Kroackiej Studzienki, możemy zawrócić i tą samą drogą do Rozdroża pod Kokotem zejść do Rozdroża nad Modlęcinem (czerwony i zielony szlak biegną razem) i dalej czerwonym szklakiem kontynuować wędrówkę przez Lasocin do Rościszowa, gdzie na parkingu przy Filii Miejskiej Biblioteki Publicznej – Centrum Kultury w Rościszowie kończymy wycieczkę.

Wskazówki praktyczne

1. Do Rościszowa (Filia Miejskiej Biblioteki Publicznej – Centrum Kultury, skąd zaczynamy trasę) dojedziemy autobusem komunikacji miejskiej z Dzierżoniowa oraz Pieszyc (autobus nr 21) i wysiadamy na przystanku Rościszów III (przedostatni przystanek we wsi); dla turystów zmotoryzowanych, parking przy Filii Miejskiej Biblioteki Publicznej – Centrum Kultury w Rościszowie jest parkingiem niepłatnym, niestrzeżonym w centrum miejscowości.
2. Podczas całej trasy są dwa punkty gastronomiczne, które będziemy mijać: Karczma „Bełty” w Glinnie, która poza sezonem letnim otwarta jest tylko w weekendy (należy sprawdzać funkcjonowanie obiektu na stronie: www.belty.pl) oraz w miejscowości Lasocin – agroturystyka „Cicha Woda” (obiekt całoroczny cichawoda.pl); w „Cichej Wodzie” warto zatrzymać się na pstrąga (najlepszy w Górach Sowich) i jest możliwość samodzielnego złowienia „sztuki”.
3. W sezonie letnim należy pamiętać, że szlaki prowadzące przez łąki, tzw. „połoniny” sowiogórskie, są wymagające zwłaszcza w słoneczne dni z wysoką temperaturą, gdyż nie ma miejsc zacienionych (duże ilości wody musimy mieć ze sobą).
4. Zimą opisywane szlaki są praktycznie mało przedeptane, więc warunki do wędrówki mogą być ciężkie ze względu na duże ilości śniegu i oblodzenia (raczki jak najbardziej wskazane).