Dolina Mnikowska i Wąwóz Półrzeczki

Długość trasy: 3,56 km
Czas przejścia: 0h 56m
Trudność: Łatwa

Urocza, jurajska dolina zwana też „małym Ojcowem” jest znakomitym pomysłem na nieśpieszny spacer pośród wapiennych skał. To niezwykłe, że na tak małym obszarze znajdziemy tak wiele ciekawostek przyrodniczych i kulturowych. Rezerwat „Dolina Mnikowska” to punkt obowiązkowy dla wszystkich miłośników jurajskich klimatów.

Mników Skały – Rezerwat „Dolina Mnikowska” – Mników Kościół św. Brata Alberta

Autor:
Agnieszka Cygan

Agnieszka Cygan

Przewodnik turystyczny

Plan wycieczki

  1. Wycieczkę zaczynamy na parkingu w Mnikowie, w przysiółku Skały. Z głównej drogi schodzimy szlakiem niebieskim na ścieżkę prowadzącą w głąb Wąwozu Mnikowskiego, po prawej stronie mijamy źródło.
  2. Po około 10 minutach ścieżka doprowadza nas do centralnej części wąwozu. Po prawej stronie mijamy grupę skał wapiennych zwanych Cyrkiem i charakterystyczny obraz Matki Boskiej Skalskiej. Tutaj ołtarz polowy, kapliczka oraz ławeczki.
  3. Szlak niebieski prowadzi teraz leśną ścieżką wzdłuż stacji drogi krzyżowej. Równolegle do szlaku biegnie potok Sanka. Osiągamy granicę rezerwatu. Przekraczamy mostek na Sance.
  4. Dochodzimy do pierwszych zabudowań przysiółka Gaik. Idziemy asfaltową drogą, cały czas trzymając się niebieskiego szlaku. Przed skrzyżowaniem skręcamy w prawo i dochodzimy do kościoła św. Brata Alberta oraz domu Zgromadzenia Sióstr Albertynek. Wracamy na parking tą samą drogą.

Atrakcje i walory krajobrazowe

  1. Rezerwat przyrody „Dolina Mnikowska” położony jest na terenie Tenczyńskiego Parku Krajobrazowego, w Dolinie Sanki, która jest jedną z najdłuższych dolin w południowej części Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Niewątpliwą atrakcją rezerwatu są wapienne skały jurajskie o bardzo zróżnicowanych kształtach, w tym najbardziej znana grupa kilku wapiennych skał zwanych Cyrkiem (z charakterystycznym wizerunkiem Matki Boskiej). Znajduje się tam Jaskinia Nad Matką Boską (której łączna długość komór i korytarzy wynosi aż 82 metry).
  2. Dolina Mnikowska (a właściwie Wąwóz Mnikowski) od ponad 200 lat jest popularnym miejscem rekreacji i celem wycieczek. Została opisana już w 1822 roku przez Ambrożego Grabowskiego w przewodniku „Historyczny opis Krakowa i jego okolic”. Od drugiej połowy XIX wieku liczba osób odwiedzających dolinę zwiększyła się – są wśród nich również turyści pielgrzymujący do obrazu Matki Boskiej Skalskiej. Przez dolinę przebiega Małopolska Droga św. Jakuba. Na szlaku wiodącym od kościoła w Mnikowie do obrazu Matki Boskiej Skalskiej umieszczone są stacje drogi krzyżowej. Wiedzie tędy również Podkrakowski Szlak Papieski upamiętniający wędrówki księdza Karola Wojtyły.
  3. Na uwagę zasługuje namalowany na skale obraz Matki Boskiej Skalskiej, z którym związane są liczne podania. Obraz został namalowany w 1863 roku przez malarza i taternika Walerego Eliasza Radzikowskiego być może jako wotum dziękczynne hrabiny Potockiej z Krzeszowic za uzdrowienie jej ciężko chorej córki. Podania mówią też o powstańcach styczniowych, którzy w Dolinie Mnikowskiej szukali schronienia przed wojskami rosyjskimi. Obraz został zamalowany w latach 70. XX wieku, potem odmalowany, jednak bez zachowania wierności dla oryginału. Obecnie malowidło na skale jest odnowione.

Warianty i modyfikacje

  1. Zachęcamy, aby wydłużyć wycieczkę i pospacerować po ładnym, leśnym Wąwozie Półrzeczki, w którym znajdziemy kilka ciekawostek. Wyruszamy z parkingu obok przystanku autobusowego „Mników Skały”. Idziemy szlakiem niebieskim w kierunku północnym (na tym odcinku będą nam towarzyszyć znaki czarne). Po chwili szlak czarny odbija na Grodzisko, my dalej prosto za niebieskimi znakami. Wąwóz Półrzeczki ma długość około 1 km i bardzo strome, skaliste zbocza pokryte gęstym lasem. Ścieżka wiedzie dnem wąwozu. Warto podejść do Jaskini na Łopiankach, której łączna długość komór i korytarzy ma 47 metrów. Znajduje się ona po prawej stronie, nieco na wschód od ścieżki (dojście przez łąkę). Wcześniej widoczna jest Skała na Łopiankach – ładna, wapienna turniczka, na której często można zobaczyć wspinaczy. Wracamy na parking tą samą drogą.
  2. Możemy zacząć wędrówkę od drugiej strony, przy kościele św. Brata Alberta w Mnikowie, gdzie również znajduje się parking. Idziemy drogą asfaltową przez wieś, trzymając się niebieskiego szlaku . Po około 10 minutach marszu dojdziemy do granicy rezerwatu.

Wskazówki praktyczne

  1. Parking znajduje się przy drodze prowadzącej z Mnikowa do Baczyna, nieopodal przystanku autobusowego „Mników Skały” (przy niebieskim szlaku). Samochód możemy także zaparkować z drugiej strony doliny – na parkingu pod domem Zgromadzenia Sióstr Albertynek i kościołem św. Brata Alberta w Mnikowie.
  2. Do Mnikowa kursują autobusy aglomeracyjne z Krakowa (pętla Salwator). Jeśli wybierzemy linię nr 209, wysiadamy na ostatnim przystanku „Mników Skały” tuż przy niebieskim szlaku. Częściej kursuje linia nr 269 (kierunek: Czułówek), wysiadamy na przystanku „Mników Sklep”. Z tego miejsca będziemy musieli podejść do rezerwatu ponad 1 km. Z przystanku kierujemy się na północ szlakiem niebieskim. Mijamy szkołę, na rozdrożu skręcamy w lewo. Po lewej stronie mijamy kościół św. Brata Alberta. Po około 20 minutach marszu przez wieś (cały czas trzymając się niebieskiego szlaku) dojdziemy do granicy rezerwatu. Do Mnikowa możemy także dojechać autobusem Mal-Bus (kierunek: Zalas) – rozkład jazdy dostępny na stronie przewoźnika: malbus.pl/pl_rozklady-jazdy,24.html
  3. Trasa w wariancie podstawowym jest dostępna dla osób o słabszej kondycji – wiedzie płaską ścieżką. Jest idealna na spacer dla rodzin z małymi dziećmi. Odcinek z parkingu do polanki jest dostępny dla wózków dziecięcych. Część turystów kończy wycieczkę przy grupie skał zwanych Cyrkiem przy charakterystycznej skale, na której widnieje namalowany obraz Matki Boskiej Skalskiej. Zachęcamy, aby powędrować dalej – przez las – wzdłuż stacji drogi krzyżowej i poznać wschodnią część rezerwatu.
Tak
3.56 km
23.48 m
5/30 (łatwa)
(współczynnik obliczony automatycznie, funkcjonalność eksperymentalna)
0h 56m
(dla tempa marszu 4 km/h)

Mapa

Zaloguj się, aby pobrać plik GPX
footer img