Lackowa pętlą z Izb

Plan wycieczki

1. Wycieczkę zaczynamy na końcu miejscowości Izby, na przystanku autobusowym Izby Leśniczówka. Kierujemy się na południe (bez znaków), za chwilę koniec asfaltu. Idziemy cały czas prosto szeroką, bitą drogą (mijając po obu stronach łąki i pastwiska), potem leśnym duktem. Po ok. 30 minutach marszu dochodzimy do przełęczy Beskid i granicy polsko-słowackiej. W tym miejscu skręcamy w lewo na szlak czerwony (na wprost prowadzi stara droga do słowackiej miejscowości Frička).
2. Szlak czerwony wiedzie wzdłuż granicy (zatem na tym odcinku będziemy mijać słupki graniczne) przez las dość łagodnie pod górę. Po ok. 30 minutach szlak robi się bardzo stromy (to słynna zachodnia strona Lackowej, zwana „ścianą płaczu”). Po pokonaniu tego trudnego odcinka szlak się wypłaszcza. Dochodzimy – już łagodniej – na szczyt Lackowej (997 m n.p.m.).
3. Wędrujemy dalej szlakiem czerwonym przez las wzdłuż granicy polsko-słowackiej. Przed przełęczą Pułaskiego (743 m n.p.m.) skręcamy w lewo w wyraźną, leśną ścieżkę (bez znaków). Po ok. 20 minutach wychodzimy z lasu na rozległą łąkę (stąd ładna panorama na Lackową i pobliskie wzniesienia Beskidu Niskiego).
4. Dalej drogą wzdłuż strumienia (warto w tym miejscu zwrócić uwagę na liczne żeremia bobrowe). Na tym odcinku kilkakrotnie będziemy przekraczać bród, co po ulewnych deszczach może okazać się dość karkołomne. Dochodzimy do dawnej łemkowskiej wsi Bieliczna. Przed nami ukryta wśród drzew murowana cerkiew pod wezwaniem św. Michała Archanioła, nieco wyżej stary cmentarz łemkowski.
5. Spod cerkwi wędrujemy wygodną, bitą drogą przez cichą i bezludną dolinę Bielicznej (bez znaków). Po ok. 2 km dochodzimy do drogi asfaltowej w Izbach. Skręcamy w lewo i po chwili docieramy na przystanek autobusowy Izby Leśniczówka, gdzie kończymy wycieczkę, zamykając pętlę.

Atrakcje i walory krajobrazowe

1. Lackowa (997 m n.p.m.) to najwyższy szczyt polskiej części Beskidu Niskiego. Góra, która wyróżnia się w krajobrazie okolicy swą charakterystyczną sylwetką. Związana z działalnością konfederatów barskich (obóz konfederatów znajdował się nad Izbami, w masywie Lackowej, w okolicy wzniesienia Baszta), stąd jej dawna nazwa: Chorągiewka Pułaskiego. Lackowa – ze względu na swoją wysokość – bywa nazywana „górą policyjną”. Szczyt jest całkowicie zalesiony. Podejście na Lackową od strony zachodniej jest niezwykle strome – to najstromszy odcinek szlaku znakowanego w całym Beskidzie Niskim. Ze stoków Lackowej wypływają źródła rzeki Białej (zwanej Dunajcową). Szczyt należy do Korony Gór Polski oraz Korony Beskidu Niskiego.
2. Bieliczna to nieistniejąca łemkowska wieś położona u źródeł Białej (Dunajcowej), u stóp góry Lackowej. To jedna z ładniejszych dolin w Beskidzie Niskim – cicha i bezludna. W wyniku wysiedleń Łemków po II wojnie światowej wieś całkowicie opustoszała. W Bielicznej do dziś przetrwała greckokatolicka cerkiew pod wezwaniem św. Michała Archanioła. Jest też stary cmentarz łemkowski, zdziczałe drzewka owocowe i murowana – mocno nadszarpnięta upływem czasu – kapliczka stojąca w zaroślach niedaleko drogi prowadzącej z Izb do Bielicznej. Cerkiew w Bielicznej została wybudowana około roku 1796. Po II wojnie światowej coraz bardziej niszczała i popadała w ruinę. Dopiero w latach osiemdziesiątych XX wieku – z inicjatywy księdza Mieczysława Czekaja, który był proboszczem w sąsiedniej Banicy – została wyremontowana. Świątynia jest otwarta dla turystów.

Warianty i modyfikacje

1. Z przełęczy Pułaskiego możemy zejść do Bielicznej inną drogą niż opisana powyżej. Po dojściu na przełęcz (która jest oznaczona żółtą tabliczką) wypatrujemy drogi w lewo. Wybieramy tą, która jest oznaczona na drzewach niebieską kropką (jest to szlak konny prowadzący na przełęcz Pułaskiego z Izb). Następnie idziemy cały czas prosto. Po wyjściu z lasu dochodzimy do polany z pięknym widokiem na okolicę. Szeroką drogą docieramy do cerkwi w Bielicznej.
2. Z przełęczy Pułaskiego możemy kontynuować wędrówkę szlakiem czerwonym wzdłuż granicy. Na przełęczy Cigielka skręcamy w lewo na szlak zielony , który doprowadzi nas do Wysowej-Zdroju. Jest to wariant dla tych, którzy nie muszą wracać do Izb po samochód. W tym wariancie przejdziemy dłuższy (niż w wersji podstawowej) fragment szlaku granicznego. Trasa wiedzie w większości lasem. Poniżej przełęczy Cigielka roztacza się ładna panorama na Lackową i wzniesienia położone po słowackiej stronie.

Wskazówki praktyczne

1. Do Izb, skąd zaczynamy wędrówkę, najlepiej przyjechać własnym transportem. Parkujemy na niewielkim placyku w pobliżu przystanku autobusowego Izby Leśniczówka. Można też zaparkować nieco dalej – wzdłuż drogi, na poboczu (w tym miejscu nie ma wydzielonego parkingu).
2. Do Izb jeżdżą autobusy z Gorlic, jednak kursy realizowane są tylko w dni powszednie (2 kursy dziennie w dni nauki szkolnej).
3. Trasa jest bardzo urozmaicona terenowo. Pierwszy odcinek wiedzie bitą drogą, następnie ścieżką przez las. Największym wyzwaniem na trasie jest pokonanie bardzo stromego podejścia na Lackową. Mimo że odcinek ten nie jest długi, może nastręczyć problemów. Zejście zachodnią ścianą z Lackowej może być bardzo karkołomne zwłaszcza po deszczu czy w przypadku oblodzenia. W drodze powrotnej będziemy kilkakrotnie przekraczać bród. Koniecznie weźmy ze sobą buty górskie!
4. Najbliższy sklep, w którym możemy zakupić prowiant na drogę, znajduje się w Izbach (niedaleko leśniczówki) oraz w sąsiedniej Banicy.