Polańska czyli Horbki Sabaryniackie z Woli Niżnej

Plan wycieczki

1. Wycieczkę rozpoczynamy w miejscowości Wola Niżna.
2. Wędrujemy drogą szutrowo-asfaltową, w kierunku dawnej wsi Polany Surowiczne.
3. Poruszamy się ścieżką oznaczoną kolorem czerwonym, po której przebiega także Beskidzka Trasa Kurierska Jaga Kora. Prowadzi nas na szczyt Polańskiej.
4. Kontynuujemy naszą wycieczkę w kierunku przełęczy pod Jawornikiem.
5. Pod przełęczą zmieniamy kolor szlaku na czarny i drogą szutrową  wracamy przez Polany Surowiczne do Woli Niżnej.

Atrakcje i walory krajobrazowe

1. Miejscowość, w której rozpoczynamy naszą wycieczkę to niewielka osada, która istniała już w drugiej połowie XV w., wchodząca w skład jaśliskiego klucza rzymskokatolickich biskupów przemyskich. Po wysiedleniu w 1947r. ludności łemkowskiej opuszczone gospodarstwa zajęli Polacy z sąsiedniej Posady Jaśliskiej i Jaślisk. We wsi znajduje się zabytkowa murowana greckokatolicka cerkiew parafialna pw św. Mikołaja z 1812 r., obecnie jest to kościół filialny. Niedaleko miejsca, z którego będziemy wyruszać jest także ciekawa architektonicznie kaplica pw św. Jana Chrzciciela oraz pomnik zamordowanych żołnierzy WOP ze strażnicy w Jasielu.
2. Trasa, która będziemy się poruszali ma historyczne znaczenie. Podczas drugiej wojny światowej przechodził tędy szlak kurierski „Jaga – Kora”. Narażając swoje życie przewodnicy przeprowadzali przez „zieloną granicę” uciekinierów przed hitlerowskim reżimem, emisariuszy, ochotników pragnących walczyć o wolną ojczyznę.
3. Odwiedzimy także dawną łemkowską wieś, Polany Surowiczne, dziś już nieistniejącą. Jedynie wprawny obserwator zauważy pozostałości po dawnych zabudowaniach. Warto zwrócić uwagę na ostatnią ocalałą budowlę – murowaną dzwonnicę z 1730 r. oraz kilka starych nagrobków. Nazwa sugeruje, że pierwotnie były tu tereny wypasowe mieszkańców sąsiedniej Surowicy.
4. W Polanach Surowicznych swoją bazę założyli studenci Politechniki Warszawskiej. Za niewielką opłatą można tu przenocować. Turyści są tu witani już od progu kubkiem gorącej herbaty. W Chałupie Elektryków „Styki”, bo tak się nazywa chata, zawsze można chwilę odpocząć czy porozmawiać z gospodarzami przed dalszą wędrówką.
5. Po odpoczynku wyruszamy w dalszą drogę. Teraz już ku szczytowi Polańskiej, czekają nas ładne widoki spod szczytowej polany. Często się zdarza, że drogę przetnie nam stado jeleni czy saren. Zachowajmy wtedy spokój i obserwujmy. Nic nam nie grozi.
6. Docieramy na wzgórze dawniej całkowicie niezalesione, dziś jedynie wycinek szczytu jest odsłonięty. Horbki Sabaryniackie lub Makowertyn, bo tak przed wojną nazywali to wzniesienie miejscowi Łemkowie, jest naprawdę warte odwiedzenia. Ze szczytu roztacza się bardzo ciekawa panorama na pasmo Bukowicy, Bieszczadów i przy dobrej pogodzie Tatr na zachodzie. Niestety szczyt zarasta z roku na rok.  Jak ciekawe są to tereny i sama Polańska, można usłyszeć w piosence znanego zespołu – Dom o Zielonych Progach pt. „Polańska”, który śpiewa:

   „… Jeszcze chwila, jeszcze dwie
   I znów stanę u stóp raju
   Przed Polańską, gdzie we mgle
   Gniade konie skubią trawę…”

Warianty i modyfikacje

1. Warto odwiedzić pobliską wieś Jaśliska, która staje się filmową wioską. Kręcono tam takie filmy jak:  Wino Truskawkowe i polskiego pretendenta do Oskarów - Boże Ciało.

Wskazówki praktyczne

1. Auto możemy zaparkować przy wiacie ogniskowej, która znajduje się tuż przy szlaku.
2. Warto zabrać ze sobą wiktuały na ognisko. Na trasie mamy do dyspozycji dwie wiaty (często z przygotowanym przez leśników drewnem).
3. Trasa nie powinna sprawić trudności mniej wprawnym piechurom.
4. Do Woli Niżnej najlepiej dojechać własnym środkiem transportu.
5. Komunikacją publiczną można dojechać np. z Rzeszowa z przesiadką w Krośnie. Warto sprawdzić czy dany kurs będzie realizowany.
6. W pobliskich Jaśliskach i Woli Niżnej są sklepy, w których możemy kupić wodę i prowiant na trasę.