Pilsko i Hala Miziowa

Plan wycieczki

1. Punktem startowym naszej trasy jest pętla autobusowa Korbielów Kamienna. Znajduje się tutaj kilka restauracji oraz sklep spożywczy. Stojąc na pętli i patrząc w kierunku granicy polsko-słowackiej (kierunek zgodny z kierunkiem jazdy z Żywca na Słowację), wchodzimy na zielony szlak i skręcamy w prawo w ul. Szczyrbok. Szlakiem zielonym idziemy aż na Halę Miziową.
2. Szlakiem zielonym dochodzimy do skrzyżowania szlaków na Hali Miziowej (1271 m n.p.m.). W tym miejscu zmieniamy kolor szlaku na żółty i dochodzimy do okazałego budynku Schroniska PTTK na Hali Miziowej.
3. Spod schroniska idziemy żółtym szlakiem. Wchodzimy w las i teren Rezerwatu Przyrody “Pilsko”. Gdy dochodzimy do granicy polsko-słowackiej (tutaj dołącza szlak czarny i niebieski), skręcamy w lewo do góry (zgodnie ze znakami żółtego szlaku turystycznego). Docieramy w ten sposób na Górę Pięciu Kopców (1534 m n.p.m.).
4. Na Górze Pięciu Kopców przekraczamy granicę polsko-słowacką i słowackim zielonym szlakiem turystycznym wchodzimy na właściwy szczyt Pilska (1557 m n.p.m.). Do Góry Pięciu Kopców wracamy tym samym zielonym szlakiem.
5. Z Góry Pięciu Kopców do Schroniska PTTK na Hali Miziowej schodzimy czarnym szlakiem (częściowo pokrywa się on z żółtym szlakiem).
6. Od Schroniska PTTK na Hali Miziowej do Korbielowa Kamiennej wracamy tą samą trasą, którą szliśmy do góry. Zatem: od schroniska idziemy żółtym szlakiem do skrzyżowania szlaków na Hali Miziowej, a dalej schodzimy zielonym szlakiem aż do Korbielowa Kamiennej.

Atrakcje i walory krajobrazowe

1. Szlak zielony nad samym Korbielowem przecina liczne dawne polany pasterskie, m.in. Halę Buczynka, na której znajdziemy tablice informacyjne poświęcone historii pasterstwa w Karpatach. Drugim miejscem związanym z pasterstwem jest Hala Kamieniańska oraz Hala Miziowa, na których jeszcze sporadycznie można spotkać pasterzy z owcami.
2. Zaproponowana trasa od Korbielowa Kamiennej na Górę Pięciu Kopców idealnie pokrywa się z połową Ścieżki Przyrodniczej “Pilsko” (z Korbielowa Kamiennej do Sopotni Wielkiej). Dzięki temu na całej trasie pod górę co jakiś czas mijamy wartościowe tablice informacyjne.
3. Bacznie przyglądając się przyrodzie możemy zaobserwować piętrowy układ roślinności: regiel dolny (do 1000/1100 m n.p.m.), regiel górny (do 1300/1400 m n.p.m.) i piętro kosodrzewiny (do 1557 m n.p.m.). Na Pilsku jedynie piętro kosodrzewiny zachowało charakter w pełni pierwotny. W niższych piętrach roślinności pierwotne fragmenty lasu są objęte ochroną rezerwatu.
4. Szlak żółty na odcinku do Schroniska PTTK na Hali Miziowej do granicy ze Słowacją nosi nazwę Perci Zbójnickiej. Pierwszy człon nazwy odnosi się do faktu, że jest to najbardziej wymagający szlak na Pilsku dający najlepszy kontakt z przyrodą piętra kosodrzewiny. Drugi człon nazwy to nawiązanie do legend o zbójnikach, którzy na Pilsku mieli się spotykać oraz “upijać” po udanych napadach. Na trasie Perci Zbójnickiej mijamy skromny krzyż będący mogiłą Franciszka Basika, który zginął w niepewnych okolicznościach (są różne wersje) i jest uznawany za prawdopodobną pierwszą ofiarę II Wojny Światowej w Beskidach.
5. Schronisko PTTK na Hali Miziowej jest jednym z największych schronisk górskich w Polsce i jednym z najmłodszych. Obecny budynek jest trzecim w tym miejscu i został otwarty w 2003 roku. Gabaryty oraz standard obiektu wynikają z faktu, że w okresie letnim Pilsko jest jednym z najbardziej uczęszczanych beskidzkich szczytów. Z kolei w okresie zimowym schronisko pełni funkcję głównego zaplecza gastronomicznego dla ośrodka narciarskiego działającego na Pilsku.
6. Szczytowa kopuła Pilska (1557 m n.p.m.) należy do najlepszych punktów widokowych w Beskidach. Pilsko stanowi jeden z ulubionych plenerów dla polskich i słowackich fotografów krajobrazowych. Panorama z Pilska jest dookólna (360°) i obejmuje Beskidy Polski, Słowacji oraz Czech. Rewelacyjnie stąd prezentują się wyższe grupy górskie Karpat od Tatr przez Niżne Tatry, Góry Choczańskie po Małą Fatrę. Od Hali Buczynka aż po sam szczyt Pilska na wschodzie dominuje widok na Babią Górę (1725 m n.p.m.), najwyższy szczyt polskich Beskidów.

Warianty i modyfikacje

1. Istnieje możliwość wydłużenia pętli nad Halą Miziową o sąsiednią Halę Cebulową. Trasa od Korbielowa Kamiennej do Góry Pięciu Kopców pozostaje bez zmian. Zmiana jest na zejściu z Góry Pięciu Kopców, ponieważ schodzimy szlakiem niebieskim (obok szlaku czarnego) przez Kopiec aż do szlaku czerwonego. Na skrzyżowaniu szlaków przy Hali Cebulowej (1309 m n.p.m.) skręcamy w prawo w czerwony szlak turystyczny , którym dochodzimy do Hali Miziowej. Od skrzyżowania szlaków na Hali Miziowej do Korbielowa Kamiennej schodzimy zielonym szlakiem (tak jak w propozycji trasy).
2. Ciekawym skróceniem i urozmaiceniem trasy jest zejście drogą dojazdową od Schroniska PTTK na Hali Miziowej do ulicy Szczyrbok w Korbielowie. Jest to szeroka kamienista droga poza szlakiem pokrywająca się z nartostradą. Poniżej Hali Szczawiny droga ta wiedzie równolegle do krzesełkowej Kolei Linowej “Szczawiny” wchodzącej w skład Ośrodka Narciarskiego “Pilsko-Jontek”.

Wskazówki praktyczne

1. Komunikacja publiczna do Korbielowa Kamiennej ogranicza się do busów i autobusów kursujących z Żywca (Chrustek Travel, Janusz Kamiński) oraz Krakowa (Chrustek Travel). Obie relacje kursują przez Jeleśnię.
2. Żywiec ma bardzo dobry dojazd pociągami Kolei Śląskich relacji Katowice - Zwardoń. Jadąc pociągiem z Katowic, Pszczyny, Bielska-Białej najlepiej wysiąść w Żywcu, przejść przejściem podziemnym na drugą stronę ulicy Dworcowej, gdzie znajduje się dworzec autobusowy. Z busika najlepiej wysiąść na przystanku Korbielów Kamienna, gdyż tam zaczyna się nasza trasa.
3. Jeleśnia jest główną miejscowością tej części Żywiecczyzny i do niej jeździ dużo busów (m.in. z Koszarawy, Sopotni). Jest tutaj również stacja kolejowa, na której zatrzymują się sporadyczne pociągi z Gónego Śląska do Zakopanego albo z Krakowa (i Suchej Beskidzkiej) do Żywca.
4. Parkingi dla samochodów osobowych znajdują się przy ulicy Szczyrbok, ciągnąc się wzdłuż zielonego szlaku. Możemy też skorzystać z parkingów zlokalizowanych blisko wyciągów narciarskich Ośrodków Narciarskich “Baba” i “Pilsko-Jontek”, zaoszczędzając w ten sposób nawet 1,5 km dystansu w każdą stronę (odległość między pętlą autobusową Korbielów Kamienna, a ostatnim parkingiem). Z tych parkingów można bez przeszkód dostać się do zielonego szlaku.
5. Gastronomia na górskim odcinku trasy pojawia się jedynie na Hali Miziowej. Posiłki można zamawiać w głównej restauracji schroniska (na piętrze), w barze szybkiej obsługi schroniska (na parterze) oraz w drewnianym grill-barze obok schroniska. Poza tym jest kilka restauracji przy pętli autobusowej w Korbielowie Kamiennej oraz wzdłuż głównej drogi w Korbielowie.
6. Ośrodek Narciarski “Pilsko-Jontek” w wybrane weekendy oraz w sezonie letnim udostępnia pieszym turystom kolej krzesełkową na Halę Szczawiny. Górna stacja kolei jest na wysokości 1067 m n.p.m. i nie prowadzi przy niej żaden szlak turystyczny. Do Schroniska na Hali Miziowej można dojść szeroką nartostradą będącą równocześnie drogą dojazdową do schroniska. Kolej krzesełkowa na Halę Szczawiny jest jedynym wyciągiem na stokach Pilska czynnym w okresie letnim. Pozostałe wyciągi na stokach Pilska są wyciągami orczykowymi. Nad ul. Szczyrbok wzdłuż zielonego szlaku znajdują się wyciągi kanapowe, ale nie są one uruchamiane w okresie letnim.
7. Trasę zalecamy osobom wprawionym w górskich wędrówkach oraz doświadczonym turystycznym rodzinom, dla których utrudnienia na szlaku stanowią pozytywne wyzwania oraz atrakcje. Szlak zielony od Korbielowa Kamiennej do Hali Miziowej w większości prowadzi szerokimi drogami z luźnymi kamieniami. Perć Zbójnicka (żółty szlak) to wąska dróżka w lesie, najczęściej lekko błotnista z kilkoma wysokimi stopniami skalnymi lub między korzeniami kosodrzewiny. Szlak czarny od Góry Pięciu Kopców do Schronisk PTTK na Hali Miziowej jest w zdecydowanej większości dróżką z luźnymi kamieniami. Dodatkowo na zejściu na Kopiec (1395 m n.p.m.) jest bardzo stromo.
8. Kierunek wędrówki od Schroniska PTTK na Hali Miziowej na Pilsko i z powrotem do schroniska nie jest przypadkowy. Idąc Percią Zbójnicką (żółtym szlakiem) do góry mamy możliwość podziwiania przyrody i skupienia się na przeszkodach na szlaku. Wchodząc po korzeniach kosodrzewiny do góry nie mamy większego problemu z utrzymaniem równowagi. Czarny szlak jest bardzo widokowy, a gdy nim schodzimy widoki mamy przed sobą (nie za plecami).