Turbacz pętlą z Koninek

Długość trasy: 17,22 km
Czas przejścia: 5h 38m
Trudność: Wymagająca

Długa, ale warta wysiłku wędrówka na najwyższy szczyt Gorców. Trasa wiedzie przez obszary o wyjątkowych walorach przyrodniczych i krajobrazowych, w większości przez teren Gorczańskiego Parku Narodowego. Po drodze malownicze polany, a także cenny naturalny drzewostan bukowo-jodłowy o puszczańskim charakterze. Na trasie spotkamy też miejsca związane z piewcą Gorców i Podhala – pisarzem Władysławem Orkanem. Wisienką na górskim torcie będzie szczyt Turbacza oraz wizyta w schronisku o ciekawej historii.

Koninki – Polana Oberówka – Średnie – Czoło Turbacza (1259 m n.p.m.) – Hala Turbacz – Schronisko PTTK im. Władysława Orkana pod Turbaczem – Turbacz (1310 m n.p.m.) – Czoło Turbacza – Spalone – Turbaczyk (1078 m n.p.m.) – Polana Łąki – Koninki

Autor:
Agnieszka Cygan

Agnieszka Cygan

Przewodnik turystyczny

Plan wycieczki

  1. Wędrówkę rozpoczynamy na końcu Koninek, gdzie znajduje się duży parking. Wędrujemy szlakiem niebieskim wzdłuż potoku Koninka, po chwili wchodzimy na teren Gorczańskiego Parku Narodowego. Wygodną, leśną drogą dochodzimy do polany Oberówka, na której znajduje się pole biwakowe i miejsce wypoczynku.
  2. Dalej szlak wiedzie zakosami przez las, miejscami forsownie. Dochodzimy do ładnej polany Szałasisko. Następnie bukowo-jodłowym lasem, przez teren dawnego rezerwatu „Turbacz”, docieramy do malowniczej polany Średnie, skąd roztacza się panorama na Beskid Wyspowy.
  3. Rozpoczynamy nieco monotonne podejście lasem pod Czoło Turbacza. Po wyjściu z lasu spotykamy znaki szlaku zielonego, którym będziemy wracać. Dochodzimy do Czoła Turbacza (1259 m n.p.m.), na którym znajduje się wychodnia skalna.
  4. Dalej szlakiem niebieskim i zielonym, które wiodą razem, wędrujemy przez rozległą Halę Turbacz. Mijamy Szałasowy Ołtarz i po ok. 10 minutach docieramy do Schroniska PTTK pod Turbaczem.
  5. Na szczyt Turbacza (1310 m n.p.m.) wchodzimy od schroniska czerwonym szlakiem „tam i z powrotem”.
  6. Spod schroniska wracamy szlakiem koloru zielonego , znaną już drogą – przez Halę Turbacz i Czoło Turbacza. Następnie skręcamy w prawo (kierunek Niedźwiedź) – w tym miejscu szlak zielony wiedzie przez las, ostro w dół. Dochodzimy do polany Spalone, gdzie stoją resztki szałasów pasterskich.
  7. Dalej lasem, dochodzimy do kulminacji Turbaczyka (1078 m n.p.m.). Z polany roztacza się wspaniała panorama na Beskid Wyspowy, Beskid Makowski, widać też Babią Górę oraz masyw Kudłonia. Stąd szlak prowadzi dość monotonnie w dół, po drodze mijamy jeszcze jedną ładną polanę Łąki.
  8. Dochodzimy do drogi stokowej. W tym miejscu opuszczamy szlak zielony i skręcamy w lewo. Wygodną drogą leśną (którą wiedzie zielona ścieżka edukacyjna „Na Turbaczyk” ) dochodzimy do znanej nam już polany Oberówka, skąd wracamy na parking.

Atrakcje i walory krajobrazowe

  1. Większość trasy przebiega przez tereny Gorczańskiego Parku Narodowego, z zachowanym naturalnym drzewostanem bukowo-jodłowym o puszczańskim charakterze. Wyższe partie porasta bór świerkowy. Przy odrobinie szczęścia na szlaku możemy spotkać salamandrę plamistą, która jest symbolem tego parku. W rejonie Turbaczyka ma swoje siedlisko puszczyk uralski. Łany kwitnących krokusów możemy zobaczyć  wiosną na polanie Oberówka, na Hali Turbacz oraz na Turbaczyku.
  2. Wędrując niebieskim szlakiem, będziemy przechodzić przez teren dawnego Rezerwatu „Turbacz” im. Władysława Orkana, który powstał w 1927 roku na gruntach prywatnych należących do hrabiego Ludwika Wodzickiego. Rezerwat ten miał na celu chronić fragmenty naturalnej karpackiej puszczy. Był to pierwszy rezerwat przyrody założony w Gorcach, a drugi w polskich Karpatach (pierwszym był rezerwat Barnowiec w Beskidzie Sądeckim powstały w roku 1906). Obecnie teren dawnego rezerwatu wchodzi w skład obszaru ochrony ścisłej Gorczańskiego Parku Narodowego.
  3. Większość gorczańskich polan do lat 70. XX wieku była wypasana, zatem widok stada owiec od wiosny do jesieni był tu codziennością. Jedną z ładniejszych polan na naszej trasie jest Polana Średnie, z której roztacza się panorama na Beskid Wyspowy z Luboniem Wielkim na czele. Legenda mówi, że 6 grudnia wszystkie wilki z okolicy schodzą się na tę polanę, a św. Mikołaj wyznacza im owce i bydło, które będą mogły pożreć w nadchodzącym roku.
  4. Na Hali Turbacz znajduje się ołtarz polowy – tak zwany Szałasowy Ołtarz – upamiętniający miejsce, w którym Karol Wojtyła, późniejszy papież Jan Paweł II, podczas swojej górskiej wędrówki w 1953 roku odprawił mszę świętą dla pasterzy oraz turystów. Ołtarz jest stylizowany na wrota pasterskiego szałasu, został postawiony w 2003 roku, w 50. rocznicę tego wydarzenia.
  5. Na zielonym szlaku spotkamy miejsca związane z Władysławem Orkanem – pisarzem, dla którego Gorce były ukochaną małą ojczyzną. Jego powieść „Roztoki”, w której opisał realia życia Zagórzan, wielokrotnie cytowano w wydawanych później drukiem przewodnikach turystycznych. Na Polanie Łąki, przez którą przechodzi zielony szlak, Orkan pasał woły będąc dzieckiem. Stał tu dawniej szałas, w którym nocował pilnując stada.
  6. Schronisko PTTK na Turbaczu im. Władysława Orkana – tak brzmi jego oficjalna nazwa, mimo że budynek jest położony poniżej szczytu, na polanie Wolnica. Schronisko zostało zbudowane w latach 50. XX wieku według projektu Anny Górskiej, która zaprojektowała też schroniska na Polanie Chochołowskiej i w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach. W budynku prezentowana jest ciekawa wystawa poświęcona historii schronisk w Beskidach oraz archiwalne zdjęcia.

Warianty i modyfikacje

  1. Trasę możemy przejść w odwrotnym kierunku – w takiej sytuacji na początku czeka nas dłuższe i nieco uciążliwe podejście w kierunku Turbaczyka. Nagrodą za wysiłek będą malownicze polany oraz piękno bukowo-jodłowego lasu. Warto wiedzieć, że szlak zielony jest mniej uczęszczany niż szlak niebieski, zatem to dobry wybór dla tych, którzy szukają ciszy i spokoju.

Wskazówki praktyczne

  1. Do Koninek najlepiej przyjechać własnym transportem. W sezonie turystycznym – od maja do października – do Koninek jeżdżą autobusy z Krakowa i Mszany Dolnej, jednak kursy realizowane są rzadko. Duży parking dla samochodów znajduje się w miejscu, gdzie zaczynamy wędrówkę – czyli na końcu Koninek, tuż przed szlabanem i wejściem na teren Gorczańskiego Parku Narodowego (uwaga: parking jest płatny).
  2. Ponieważ trasa wiedzie przez teren Gorczańskiego Parku Narodowego, musimy wykupić bilet wstępu do GPN. Bilet można nabyć w punkcie obsługi ruchu turystycznego w Koninkach, który znajduje się na niebieskim szlaku, zaraz na początku naszej wędrówki. Można tu zakupić mapę Gorców, przewodniki po ścieżkach edukacyjnych, a także podbić pieczątkę w książeczce do odznaki GOT. Bilety wstępu do GPN są sprzedawane również online na stronie GPN.
  3. Na polanie Oberówka znajduje się miejsce biwakowe, gdzie można rozpalić ognisko oraz skorzystać z toalety. Ławeczki i stoły do odpoczynku znajdują się na niebieskim szlaku – na polanie Szałasisko, oraz na zielonym szlaku – w rejonie Turbaczyka. Dłuższy postój na posiłek można zaplanować w Schronisku PTTK pod Turbaczem. Pamiętajmy jednak, że w słoneczne weekendy kolejka do bufetu może być długa.
  4. Trasa jest wymagająca i należy się do niej przygotować jak do całodniowej górskiej wędrówki. Podczas wycieczki przyda się dobra kondycja oraz odpowiednie obuwie terenowe.
Tak
Tak
17.22 km
676.04 m
785.52 m
785.52 m
18/30 (wymagająca)
(współczynnik obliczony automatycznie, funkcjonalność eksperymentalna)
5h 38m
(dla tempa marszu 4 km/h)
Gorce Koninki

Mapa

(profil wysokości oglądany na małych ekranach może sprawiać wrażenie, że trasa jest bardziej stroma niż w rzeczywistości jest)
Zaloguj się, aby pobrać plik GPX
footer img