Magurka Wilkowicka najkrótszą trasą

Długość trasy: 4,77 km
Czas przejścia: 1h 35m
Trudność: Umiarkowana

Magurka Wilkowicka za sprawą wspaniałych widoków i schroniska turystycznego (jednego z dwóch w Beskidzie Małym) jest bardzo popularnym miejscem górskich wędrówek. Tutaj proponujemy trasę najkrótszą z możliwych, idealną dla wszystkich zmotoryzowanych.

Przełęcz Przegibek (663 m n.p.m.)  - Schronisko PTTK Magurka Wilkowicka (909 m n.p.m.) - polana Handerkula - Przełęcz Przegibek (663 m n.p.m.)

Autor:
Radosław Szczepanek

Radosław Szczepanek

Licencjonowany Przewodnik Beskidzki

Plan wycieczki

  1. Wędrówkę zaczynamy na parkingu na Przełęczy Przegibek. Skrzyżowanie szlaków jest obok kapliczki.
  2. Za znakami niebieskiego szlaku turystycznego wchodzimy na szczyt Magurki Wilkowickiej (909 m n.p.m.) oraz do Schroniska PTTK na Magurce Wilkowickiej.
  3. Spod Schroniska PTTK na Magurce Wilkowickiej schodzimy zielonym szlakiem turystycznym (kierunek Straconka) do ulicy Górskiej w Bielsku-Białej. Jest tutaj parking i niewielka polana Handerkula.
  4. Skręcamy w prawo (do góry) w ulicę Górską i po ok. 800 metrach jesteśmy na parkingu na Przełęczy Przegibek, czyli w miejscu rozpoczęcia wycieczki.

Atrakcje i walory krajobrazowe

  1. Przełęcz Przegibek (663 m n.p.m.) stanowi wewnętrzną granicę zachodniej części Beskidu Małego. Na południu znajduje się Grupa Magurki Wilkowickiej i Czupla, na północy - Grupa Chrobaczej Łąki. Droga asfaltowa wiodąca przez przełęcz powstała w latach 50. XX w. i znacznie skróciła dystans między Bielskiem-Białą a Międzybrodziem Bialskim stając się od razu popularną turystycznie górską szosą. Na samej przełęczy znajduje się pochodząca z 1858 roku kolumnowa kapliczka Chrystusa Frasobliwego oraz Pomnik Ofiar Wojny (z krzyżem) postawiony w 1996 roku.
  2. W sąsiedztwie Przełęczy Przegibek znajdują się dwa mało znane punkty widokowe. Pierwszy, tuż za kapliczką, to niewielka polana z widokiem na wschód. Podziwiać z niej możemy krajobrazy Beskidu Małego nad Jeziorem Międzybrodzkim, włącznie z górą Żar (761 m n.p.m.). Drugi punkt widokowy znajduje się przy niebieskim szlaku na Gaiki (816 m n.p.m.) mniej więcej w sąsiedztwie wierzchołka o nazwie Przegibek (685 m n.p.m.). Jest tam spory obszar wyrębu lasu, z którego jeszcze przez kilka lat będzie można podziwiać widoki na zachód, głównie na Beskid Śląski oraz miasto Bielsko-Biała.
  3. Warto wiedzieć, że większość naszej trasy jest związana z terenami Straconki, dawnej małopolskiej wioski będącej dzisiejszą dzielnicą Bielska-Białej. Malownicza zabudowa wciskająca się w dolinę potoku Straconka może być okazją do spaceru po przedmieściach Bielska-Białej, np. do niewielkiego dawnego kamieniołomu w Straconce.
  4. Podejście niebieskim szlakiem jest głównie zalesione. Szlak jednak przecina kilka bardzo szerokich dróg leśnych, z których co jakiś czas można podziwiać widoki na Beskid Śląski oraz miasto Bielsko-Biała. Przy naprawdę bardzo dobrej widoczności, można nawet dostrzec fragmenty Sudetów Wschodnich z Jesionikami na czele.
  5. Magurka Wilkowicka (909 m n.p.m.) jest dla nas doskonałym przykładem jak jeszcze kilkadziesiąt lat temu wyglądało większość gór w Beskidach. W dolinach znajdowało się dużo domostw, nad którymi ku górze ciągnęły się pola (głównie pastwiska, pola orne). Nad nimi był szeroki pas gęsto lasu. Z kolei nad tym lasem, w wyższych partiach gór znajdowały się hale pasterskie oraz wysokogórskie przysiółki (osiedla góralskie). Taki układ jest wyjaśnieniem dlaczego od Przełęczy Przegibek idziemy terenami leśnymi, a dopiero w kopule szczytowej spotykamy dawne pastwiska oraz nadal zamieszkałe domostwa (w tym sklep spożywczy).
  6. Obecny budynek Schroniska PTTK na Magurce Wilkowickiej pochodzi z 1913 roku i jest trzecim w tym miejscu. Wcześniejsze dwa drewniane (z 1903 i 1907 r.) spłonęły. Wszystkie trzy obiekty stawiała niemiecka organizacja Beskidenverein.
  7. Magurka Wilkowicka dzięki swojemu płaskiemu i długiemu grzbietowi od lat jest uwielbiana przez miłośników narciarstwa biegowego oraz ski-tourów. Na szczycie funkcjonuje nawet ośrodek narciarstwa biegowego, a budynek wieży startowej jest wykorzystywany przez Turystów jako punkt widokowy.
  8. Będąc na szczycie Magurki Wilkowickiej (909 m n.p.m.) warto wybrać się “tam i z powrotem” na grzbiet Magurki Straceńskiej (czerwony szlak do Bielska-Białej Mikuszowic). Grzbiet jest bardzo widokowy, ponieważ rozległymi polanami rozszerza nam panoramę na południe (Kotlina Żywiecka, Beskid Żywiecki, Mała Fatra) oraz na północ (miasto Bielsko-Biała, Wyżyna Śląska).
  9. Schodząc zielonym szlakiem do ulicy Górskiej warto zatrzymać się przy polanie Handerkula (inaczej Hańderkula). Widoki z polany obejmują wyłącznie najbliższe stoki, ale są bardzo urokliwe. Wiele osób zastanawia się cóż to za “anonimowy bezimienny pomnik” stoi na skraju polany przy drodze. Otóż to nie jest pomnik, lecz artystyczna forma poidła dla zwierzyny pociągowej… Dzisiaj zwierzyny pociągowej nie ma, poidło nie działa, ale nadal ciekawie się prezentuje.

Warianty i modyfikacje

  1. Możemy wydłużyć trasę (zwiększając przy tym długość podejść i trudność trasy) zaczynając od Straconki. W tym celu od osiedla Pod Lasem idziemy czarnym szlakiem turystycznym na Przełęcz Przegibek. Dalej zgodnie z opisem trasy z tą jedną różnicą, że schodząc zielonym szlakiem trzymamy się go do samego końca, czyli do centrum Straconki w Bielsku-Białej. Jest to wariant preferowany dla osób poruszających się komunikacją publiczną w Bielsku-Białej.
  2. Jeżeli chcemy nieco złagodzić podejście od Przełęczy Przegibek, możemy pójść od kapliczki niebieskim szlakiem narciarskim. Okrąża on od wschodu wierzchołek Sokołówki (858 m n.p.m.) i łączy się ze szlakiem niebieskim już w łagodniejszej części kopuły szczytowej Magurki Wilkowickiej (909 m n.p.m.). Wybierając ten wariant musimy jednak liczyć się z brakiem widoków w kierunku Bielska-Białej.

Wskazówki praktyczne

  1. Wariant podstawowy wycieczki jest dla osób zmotoryzowanych, ponieważ na Przełęcz Przegibek nie dociera żadna komunikacja publiczna. Są za to dwa parkingi: duży na samej przełęczy (koło Gawry) i mniejszy na polanie Handerkula.
  2. Komunikację publiczną możemy podzielić na tę od strony Bielska-Białej i tę od strony Międzybrodzia Bialskiego. Od strony Bielska-Białej kursują autobusy MZK linii numer 11 z centrum miasta (przystanek Warszawska Dworzec) do zielonego szlaku (przystanek Straconka Leśniczówka) oraz do czarnego szlaku (przystanek Straconka Zakręt). Od strony Międzybrodzia Bialskiego, najlepiej jest dojechać autobusem PKS Bielsko-Biała (Komunikacja Beskidzka) do ostatniego przystanku Międzybrodzie Ponikiew IV, skąd górską szosą (ul. Bielska) dochodzimy do Przełęczy Przegibek.
  3. Gastronomia na trasie to przede wszystkim Schronisko PTTK na Magurce Wilkowickiej. Dodatkowo jeszcze, przy jednym ze sklepów spożywczych funkcjonuje niewielki bar typu fast food. Szybkie dania obiadowe i barowe oferuje również Gawra znajdująca się na samym parkingu na Przełęczy Przegibek.
  4. Trasa nawet jeżeli bardzo krótka, nadal jest trasą typowo górską. Jak w większości Beskidu Małego, także i tutaj szlaki prowadzą kamienistymi “rynnami”, którymi często spływa woda. Ewidentnie, nie jest to trasa na wózek dziecięcy (nawet trekkingowy). Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest nosidełko.
Tak
Tak
4.77 km
277.86 m
279.58 m
278.70 m
13/30 (umiarkowana)
(współczynnik obliczony automatycznie, funkcjonalność eksperymentalna)
1h 36m
(dla tempa marszu 4 km/h)

Mapa

(profil wysokości oglądany na małych ekranach może sprawiać wrażenie, że trasa jest bardziej stroma niż w rzeczywistości jest)
Zaloguj się, aby pobrać plik GPX
footer img